Het is iets wat we allemaal eens in de zo veel tijd moeten doen, maar toch nooit zin in hebben: afstand doen van jouw oude kleding of spullen. Een tijdje terug werd het voor mij ook weer tijd om wat van de spullen die ik niet meer gebruikte in de oude doos te doen en op te bergen. Sommige mensen brengen het naar de tweede hands winkel, anderen verkopen de spullen weer door. Ik ben zo iemand die mijn spullen doorverkoopt. In dit blog vertel ik je over de oude klok van mijn oma. Benieuwd naar het verhaal? Lees dan snel verder!
Het hoort erbij
Je kan het feit niet veranderen dat het voor veel mensen een lastig iets is om afstand te doen van hun spullen. Kijk bijvoorbeeld eens naar hamsteraars. Dit zijn mensen die echt nooit iets weg doen en in plaats daarvan alleen maar nieuwe spullen blijven kopen en aan hun ‘collectie’ toevoegen.
Nu was het toevallig zo dat mijn oma ging verhuizen naar het verpleegtehuis, en daarbij moest ze ook afstand doen van een boel oude spullen. De familie was bijeen gekomen om te kijken of er nog spullen tussen zaten die iemand graag wilde hebben. Ook ik en mijn vader en moeder waren er bij. Na lang te hebben gekeken tussen de spullen van mijn oma leek het erop alsof er niks tussen zat wat ook maar iemand wilde hebben. Tot uit het niets mijn oma iets zag waarvan ze dacht dat ze het al jaren geleden was kwijtgeraakt.
Een oude vriend in Duitsland
Het bleek een oude servies set te zijn. Deze had zij in de jaren ’60 gekregen van een vriendin die ze had gemaakt terwijl ze in de oorlog samen naar school gingen. De servies set had zij gekregen omdat ze met mijn opa was getrouwd.
Het was een erg mooie set die verhuld ging in een doos, met daar omheen nog een extra doek. Mijn oma herkende het doek direct en zei tegen mij: “mijn lieve jongen, wil jij er alsjeblieft voor zorgen dat Hilda dit servies terug krijgt van mij?”.
Zo gezegd, zo gedaan. Nadat de familie weg was heb ik er nog even met oma over gepraat. Direct daarna ben ik naar het postkantoor vertrokken om te vragen of ze een pakket verzenden naar Duitsland konden. De mevrouw achter de balie heeft mij goed op weg geholpen en Hilda heeft het pakket vorige week in ontvangst mogen nemen. Zij heeft mijn oma een mooie brief terug gestuurd waarin ze bedankt voor het mooie servies en terugdenkt aan de prachtige tijd die ze samen hebben beleefd. Eind goed, al goed!